بررسی ارتباط میزان اضطراب و افسردگی با عملکرد شناختی در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

سابقه و هدف: سندرم تخمدان پلی‎کیستیک (pcos :polycystic ovarian syndrome)، شایع ترین اختلال آندوکرین در سنین باروری با شیوع 26-2/2 درصد است. این بیماری نشانه‎هایی دارد که ممکن است با دیسترس روانی مرتبط باشد. بررسی تغییرات شناختی بیماران پلی کیستیک نتایج متفاوت و ضدونقیضی دارد. ممکن است عملکرد شناختی این بیماران متأثر از افسردگی و اضطراب باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان افسردگی و اضطراب این گروه از زنان و ارتباط آن با عملکرد شناختی، در مقایسه با افراد سالم انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 53 بیمار مبتلا به سندرم تخمدان پلی‎کیستیک که براساس معیارهای تشخیصی روتردام (rotterdam) انتخاب شدند و 50 زن سالم به عنوان گروه کنترل، صورت گرفت. آزمودنی‎ها از نظر خلق افسرده و مضطرب، توسط پرسشنامه اضطراب و افسردگی بک 2 (beck depression inventory-ii: bdi-ii) بررسی شدند. همچنین، برای بررسی عملکرد شناختی از آزمون شناختی مونترال (moca :montreal cognitive assessment) استفاده گردید. سپس، داده‎ها با استفاده از نرم‎افزار 21 spss و آزمون های آماری t، chi-square و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره افسردگی بک 2 در گروه بیمار (82/9±35/20) از نظر آماری به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل (40/8±46/14) بود (001/0p=). همچنین، بین میانگین نمرات اضطراب در گروه مورد (44/10±35/17) و گروه شاهد (65/9±40/12) اختلاف آماری معنی‎دار دیده شد (01/0p=). فراوانی خلق افسرده و مضطرب شدید در گروه بیمار (به‎ترتیب 2/30 درصد و 4/26 درصد) بیشتر از گروه کنترل (6 درصد و 12 درصد) و از نظر آماری معنی‎دار بود (02/0، 007/0p=). بین عملکرد شناختی و سطح افسردگی (81/0p=، 033/0-=r) و اضطراب (26/0p=، 15/0r=-) در بیمار مبتلا به سندرم تخمدان پلی‎کیستیک، ارتباط وجود نداشت. استنتاج: خلق افسرده و مضطرب در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی‎کیستیک شایع است؛ اما با وجود تعداد زیادی از گزارش های جهانی، ارتباطی بین سطح افسردگی و اضطراب با عملکرد شناختی در بیمار مبتلا به سندرم تخمدان پلی‎کیستیک دیده نشده است.